Stolpersteine,
een plek voor mensen die geen plek mochten hebben.

Stolpersteine, ook bekend als struikelstenen, is een over geheel Europa verspreid monument
voor de slachtoffers van het nationaalsocialisme.
Op woensdag 8 november zijn wij in de Korte Lepelstraat 89 in Amsterdam als familie en
vrienden van Rebecca de Bruijn, haar kinderen en kleinkinderen, bij elkaar gekomen om
samen stil te staan bij het leven van hun familie Piller.
Bij de jaarlijkse herdenking staan we stil bij het oorlogsverleden. Toch voelt het eenzaam als
je zo veel mensen van je familie moet missen en bijna niemand dat gevoel deelt. Of wel deelt,
maar er niet over praat. Iedereen beleeft het weer anders. Op deze dag hebben wij dat gevoel
van eenzaamheid doorbroken en beleefden we het met elkaar. Samen creëerden wij een cirkel
van liefde rondom het gezin Piller. Wij stonden met familie en vrienden vóór de woonplaats
van de familie die zij verloren hebben.
De geschiedenis van de familie Piller begon in 1725 in Amsterdam waar zij aankwamen. Zij
waren gevlucht uit Polen omdat de Joodse bevolking ten onrechte de schuld kreeg van de
brand in Pila die bijna het hele stadje verwoestte.
Hartog Piller werd geboren in 1906 en trouwde met Sientje Lelie. Samen kregen ze drie
dochters: Femma, Sonja en Rebecca. Op 1 juni 1943, toen Rebecca nog maar een maand oud
was, begon de razzia. Het gezin, de ouders en alle broers en zussen van Hartog werden
afgevoerd via Westerbork naar Sobibor. De straat kende een bruisend Joods leven en was leeg
en stil.
Rebecca is ondergebracht bij de familie van Buuren in Maasland. Dappere mensen! Denkend
aan het Joods gezegde: Wie één mens redt, redt een hele generatie.
Er is niets overgebleven van Hartog, Sientje, Femma en Sonja, geen huis, geen persoonlijke
spullen, geen verhalen en zelfs van Sobibor is niets meer over. Levens werden letterlijk
weggevaagd. Nu is er een gedenkplaats, een plek voor mensen die geen plek mochten hebben.
De stenen geven aan dat deze familie onderdeel is geworden van de omgeving in hun buurt
zoals het ook had moeten zijn.
Ze herinneren ons aan de levens die werden weggenomen en aan de liefde die zij gegeven
hebben en die in hun naam voortleeft.
Op een woensdagmiddag hebben wij stil gestaan bij de familie Piller en kostbare
herinneringen gedeeld en geëerd.
ds. Rianne Noordzij