In deze 1 e week van advent blik ik nog even terug op de lezing van afgelopen zondag uit
Lucas 21, 25-31. Het is dat horen en zien je vergaat bij de beelden die Jezus vertelt over zon,
maan en sterren, dat het Koninkrijk nabij is. Jezus kent de Schrift van A tot Z en verwijst naar
het principe, het beginsel, de bedoeling van God. Wanneer het licht als eerste gecreëerd is,
de lichten aan het hemelgewelf, worden de zon en de maan en de sterren geplaatst. Zon, maan
en sterren, zijn er om onze tijd te markeren.
Naast de ordening van de natuur, waarin dag en nacht elkaar afwisselen, stelt God een
goddelijke of religieuze ordening in: het ritme van de week met de zevende dag, de sabbat –
het hele scheppingsverhaal loopt daarop uit. Wij bevinden ons altijd ergens in de tijd die God
voor ons mensen bedacht heeft. Vandaag de dag is het de klok die ons vertelt hoe laat het is.
Over die ‘ouderwetse’ klok heb ik nog eens nagedacht. Heb je wel eens gezien dat die klok uit
elkaar genomen werd? Of zo dom gedaan als ik deed met de koekoeksklok om de wijzer terug
te draaien en die hele klok niet meer werkte? Alle deeltjes van de klok vormen samen een
perfect uurwerk en ieder onderdeel is noodzakelijk om goed te werken. Zolang ieder klein
onderdeeltje op z’n juiste plaats is en z’n rol vervult gaat alles goed en rustig. Zo moet ieder
zijn of haar plaats ontdekken in het gehele enorme plan van Gods Koninkrijk. Je bent een deel
van het geheel en iedere ziel heeft z’n rol in het geheel te spelen. Dus wees niet kritisch en
onverdraagzaam ten opzichte van elkaar, maar realiseer je dat geen twee mensen gelijk zijn en
dat veel verschillende delen werkzaam moeten zijn om het perfecte geheel te maken. Ieder
moet ‘gewoon’ het beste van zichzelf geven in liefde en zorg.
Zo mogen wij samen uitkijken en iedere dag opnieuw beginnen met de verwachting van het
licht, want met Licht is het allemaal begonnen. Op naar de grote Sabbat!
ds. Rianne Noordzij