Voorwoord van ds. Rianne Noordzij
“Alleen paëlla voor twee”, het leven van een single.
Precies 936 dagen woon ik nu als ‘single’ in een groot huis met 7 kamers aan de kade. Aan de voorkant kijk ik gezellig uit op de Zuidvliet met bootjes. Achter heb ik een tuin en diepe vijver, precies groot genoeg om bij te houden. Afgelopen drie weken had ik vakantie en ik heb er bewust voor gekozen om als ‘single’ van mijn huis en tuin te genieten en mijn liefhebberijen weer eens op te pakken. Ik gebruik ‘single’ en niet het Nederlandse woord alleenstaande of alleengaande, want ‘alleen’ klinkt mij te zielig. Single geeft voor mij beter aan dat ik leef zonder partner. Maar ben ik dan ook alleen? Mooi niet dus. Wel eenzaam, om met Wilhelmina te spreken: ‘Eenzaam, maar niet alleen’. Eenzaam zijn is een persoonlijke worsteling. Soms plopt er zo’n ‘eenzaam’ moment naar boven als toen ik na het overlijden van mijn man heel stoer de draad van ‘vakantie vieren’ oppakte en alleen naar Spanje ging. Op een terras bestelde ik paella op de dag van zijn verjaardag (vierden wij altijd in Spanje…) “Alleen paella voor twee” zei de ober. Ik was zo onthutst dat ik zei: “Doe dan maar Duivelsvis.” Deze ‘eenzaam’ momenten komen veel voor. Het is een leven zonder partner, een leven met een gemis. Maar het betekent niet dat ik ongelukkig ben. Geluk is genieten van de mooie momenten die zich voordoen. Ik heb in mijn vakantie dan ook iedere dag kostbare momenten mogen beleven met familie en vrienden. Afgelopen zondag was ook zo’n kostbare dag: met zoveel mensen een fantastische start van het nieuwe seizoen beleven. Zo veel mensen hebben zich ingezet om er een bijzonder mooie dag van te maken. Ook voor de kinderen was het een groot feest om met de Jan Plezier naar Bouwlust te gaan waar zij met veel plezier het samen fijn hadden. Wát een geluk! Ik heb er bijzonder van genoten. Ook voor mij is dit een start van mijn werkseizoen in een hele mooie gemeenschap. Ik heb er weer zin in! Dankjewel aan een ieder die op welke manier dan ook aan-wezig was. Zo blij dat je er bent! Dit is niet ‘alleen zijn’, maar leven in verbondenheid. Onzichtbare draadjes van Gods liefdevolle aan-‘wezig’-heid ontdekken, dan ben je nooit alleen.
