Zondag 4 juni 2023. Trinitas
Matteus 28, 16-20
Geliefde broeders en zusters van onze Heer Jezus Christus.
Alain Clark: Father and Friend. Duet waarin vader en zoon zingen: de vertaling luidt: “O papa, ga eens zitten en hoor mijn lied en als je wil, zing dan met mij mee.
Wat ik je nooit heb verteld wil ik je graag zeggen.
Ik laat ‘t niet altijd zien, maar ik ben blij dat je er altijd bent.”
En de vader zingt: “Zoon, zo bijzonder hoe jij je eigen weg gaat,
ik laat het niet altijd zien, maar ben blij dat je mijn zoon bent.
Iedere keer dat ik je zie ben ik zo trots op je. Het leven is te kort om niet met elkaar verbonden te zijn.
Ik wil dat je weet dat ik zo trots op je ben. Ik ben wat ik ben: een vader en een vriend.”
Op You-tube lees ik de reacties van vele jongeren: “dit is een lied voor mijn vader die ik 17 jaar niet gekend heb en nu 2 jaar wel.”
“Ik wil mijn vader niet meer zien, vervang vader maar door moeder.”
“Ga en vertel ‘t hem dat je blij bent met hem voor het te laat is.”
En een ander reageert: “Ik wens dat mijn vader met mij een lied zingt, al zou hij klinken als een jankende kat, maar zong hij maar met mij”.
“Ik heb zoveel tranen, ik heb geen vader meer”. Ontroerende reacties van jongeren die geschiedenis hebben met hun vader.
Zo kan het zijn dat wat je moeilijk kan zeggen wel kan zingen in een lied.
In de bijbel lezen wij ook over mensen op zoek naar God; vragen, gebeden en een schreeuw van eenzaamheid, onzekerheid.
Hoe moeilijk kan het zijn om tot de hemelse Vader te komen wanneer je moeite hebt met je aardse vader.
Je spiegelt al gauw je eigen beeld van je aardse vader op God de Vader, want wie heeft God als Vader ooit gezien?
En soms ben je in je leven op zoek naar God en kan je Hem nergens vinden.
De elf leerlingen hadden dus mazzel dat ze met Jezus konden optrekken. Jezus was mét de mensen, zat mét hen in het groene gras, waar Hij de mensen lief had en genas.
Maar voor alles is een tijd en nu is de tijd aangebroken dat Jezus naar Zijn hemelse Vader gaat. Jezus neemt hen mee naar de berg. Als je in de bijbel leest dat iemand de berg op gaat, dan gaat er iets belangrijks gebeuren. Toen de leerlingen Jezus zagen waren ze onder de indruk. Misschien herkent u dit wel: als je iemand tegen komt die je leuk vindt reageer je enthousiast. Jezus betekende zo veel voor zijn leerlingen dat toen ze Hem zagen hem alle complimenten en waardering gaven. Sommigen twijfelden nog wel…ook dat mag er zijn. Iemand zei: Ik kan niet in God geloven als ik zie wat er met sommige kinderen gebeurt. Hij twijfelt aan al die mooie verhalen van geloof, hoop en liefde. Want de ervaringen in je eigen leven kunnen dit sterk tegenspreken.
Zoals altijd geeft Jezus zijn leerlingen, mensen die van Hem willen leren, iets belangrijks mee, ook aan de twijfelaars. Jezus zegt: “Mij is alle macht gegeven in hemel en op aarde”. Geen macht van oorlog, dood en ellende, maar een macht van liefde en vrede. En Hij geeft zijn leerlingen een opdracht: Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn discipelen door hen te dopen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest en hun te leren dat jullie zich moeten houden aan alles wat ik jullie opgedragen heb.
Dat is geven wat je ontvangen hebt. God strooit met liefde en genade en tegelijk spreekt Hij mensen aan op hun verantwoordelijkheid. Deze zondag van de heilige Drie-eenheid is een avontuur in relaties. Een Goddelijke familie die als een dans beweegt, mensen adem geeft en alles in beweging zet. In een dans ben je dicht bij elkaar, beweeg je om elkaar heen, maar je moet wel zelf je passen leren. De beweging, als communicatie, als muziek waarin de een het van de ander overneemt. Zo eindigt het lied van Israël toch ook? De laatste psalm 150. Van tempel tot hemel, van snaren en fluit, onze adem en van het orgel. Alles wat adem heeft. En vergeet niet te dansen – weet u nog: verbonden en bewogen. Laat de Geest maar waaien.
Blijft wel een moeilijk vraagstuk, die drie-eenheid. De leer van de heilige Drie-eenheid vormde de climax van de leer in de vroege kerk. Belangrijk in die tijd om de vroege kerk te verdedigen tegen dwarse standpunten en vervolging. De kerkvaders stelden die leer als kerkelijk dogma vast op concilies van Nicea (321) en Constantinopel (381) Vanaf het begin werd dit geloof in de kerk beleden: bij de doop, in de geloofsbelijdenissen, in het kruisteken, in de lof aan God aan het einde van de psalmen, lofzangen en gebeden.
Wij kunnen nooit ten volle de diepe eenheid tussen de Vader en de Zoon en de Geest begrijpen. Ook kunnen wij moeilijk bevatten dat de Vader zijn Zoon heeft gegeven opdat wij in elke tijd tot de Vader kunnen terugkeren. En dat Hij zelfs onze zonden ons niet toerekent. Door naar Jezus te kijken realiseer je je dat God liefde is. Maar ook zijn liefde-geboden leven. Jezus was niet zo van de dogma’s en leerstellingen. Jezus vindt dat de regels er zijn voor de mens en niet de mens voor de regels. Waar hij komt geeft Jezus de liefde van God handen en voeten, letterlijk. Liefde doen, God doen, dat is wat we Jezus zien doen. Hij zegt dat wat Hij doet, liefde doen, dat dat hetzelfde is als God zichtbaar maken voor de mensen. Het is jullie opdracht om liefde te doen. Jezus leerde ons “Abba, Vader” te zeggen. Liefde leert jou lopen in het soms zo weerbarstige leven.
Ik weet nog dat ik tegen mijn opa zei toen mijn moeder en mijn liefste vriendin overleed: Hoe moet ik verder? En opa zei: Leg maar je hand in de hand van je hemelse Vader en laat je maar leiden. Vertrouw op Zijn leiding in je leven.
Ik weet dat als je volledig op hem vertrouwt, niet krampachtig zelf alles in de hand wil houden, maar de leiding in je leven aan je hemelse Vader overlaat dat je verwonderd bent over wat er in je leven gebeurt. Maar dit is ook als een dans, als een los laten en weer in de armen genomen worden. Door met Hem te leven wordt de vrucht van de Geest steeds meer zichtbaar door ons heen. In het zoeken naar God, naar wat God van je wil, hoe je die liefde gestalte moeten geven, weet dan dat God jou zoekt. En jij bent allang gevonden voordat jij God vindt. Kijk maar naar de Zoon en leef vanuit liefde en vertrouwen dat je elkaar zal vinden en dat, al is het maar soms en maar even, God zichtbaar zal worden in jou en in de mensen om je heen. Iedere dag wil Hij je Vader zijn en je vriend.
Denk nog even aan dat lied van Vader en Zoon:
“Iedere keer als ik naar je kijk, zie ik mezelf
en ik ben zo trots op je
Jij maakt me wat ik ben, een zoon en een vriend
Ik ben gewoon zo trots op jou.”
Gisteren stond ik bij Aleide en Frans in de Zuidbuurt te genieten van een geluksmomentje achter de boerderij. De zon scheen op de Kaukasische vergeet-mij-niet, de boterbloemen, de ooievaar zeilde door de lucht. Ik zag niets van de wind. Maar ik hoorde het ruisen van de bladeren en zag de bomen wuiven. Zo werkt de Geest van God. Je ziet niets, maar wel wat de Geest in beweging zet. En onthoud wat Jezus zei:
Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld.
Amen.
Ds. Rianne Noordzij