10 maart 2024 Oude Kerk Maasland, 4e zondag van de 40-dagen “Laetare”
Ds. Rianne Noordzij

Geliefde broeders en zusters van onze Heer Jezus Christus, gemeente,
“Ik zal jullie een hoopvolle toekomst geven. “Deze woorden spreken je aan wanneer je je in een situatie bevindt die verre van hoopvol is. Je ziet er gewoon niet overheen.
Zo ook het volk van God. In 586 v.C. is dit volk weggevoerd naar Babylon, vandaag de dag het zuidelijke deel van Irak (van Bagdad N. tot Basra Z.) . De Israëlieten wonen in een compleet andere cultuur, ver van eigen huis en zonder tempel.
Het verdriet om het verlies is groot. De mensen zien dit als een straf van God. En Jeremia blijft prediken dat aan de ondergang van Juda niet God schuld heeft, maar het volk en de politieke en religieuze leiders. Het waren de politieke beslissingen die de toekomst van Juda bepaalden.
Jeremia spreekt heldere taal: de mens is zelf verantwoordelijk is voor de manier waarop wordt omgegaan met de godsdienst, de dienst aan God. Zij moeten niet blind vertrouwen in de tempel en de eredienst, alsof die Gods hulp zouden garanderen.  In de brief aan de ballingen, zoals wij deze gelezen hebben, schrijft Jeremia juist over Gods hoopvolle toekomst.
Ja, ze moeten wel geduld hebben, wel 70 jaar. Het lijkt dan ook wel alsof God zo zijn eigen gedachten heeft en het kwade met het volk voorheeft. Maar het gaat juist om de tegenstelling tussen hoe het er nu aan toe gaat en het grote goede plan van God. God weet wat goed is voor het volk, maar de mensen moeten wel tot bekering komen.
Bekering, letterlijk omkeren tot God. Als je tot God roept en Hem zoekt met heel je hart, dan zál Hij zich ook laten vinden. Nu was het volk letterlijk in ballingschap. Ver van huis en tempel.
Iemand kan ook een tijd geestelijk in ballingschap zijn.  Herinneringen aan een goede tijd die niet meer is. Je buiten gesloten voelen. Verlies van wie je lief is. Misschien ben je in een financiële uitzichtloze situatie terecht gekomen zoals een moeder afgelopen week opkwam voor haar zoon. Misschien sta je met je voeten in de modder omdat je niet meer verder kan. Modderige praktijken, het klinkt niet makkelijk, een beetje vies. Maar wel aan de basis. Soms moet je staan met je voeten in de modder en je realiseren waar sta ik, wat geloof ik, wat kan ik doen en wat is goed om te doen. Een tijd van geestelijke ballingschap, als je afgesneden bent van alles wat je veiligheid gaf, kan tot een geloofsherleving leiden. Je moet blijkbaar eerst iets weggooien om het weer te vinden. Toen ik 15 was wilde ik niet naar de kerk omdat het moest, omdat het een ongeschreven wet was. Toen ik ontdekte dat het niet om de regel der gewoonte ging, maar omdat ik een hemelse Vader heb die mij overal mee hielp ben ik op zoek gegaan en God liet zich vinden. Op mijn 17e deed ik belijdenis van mijn geloof.
In een crisissituatie word je bepaald bij de kern van je bestaan, bij de Heere Zelf.
In Babylonië begint ook die omkeer bij Gods volk. Als de Israëlieten uiteindelijk in ballingschap leven, leren zij bidden met hart en ziel.
Wat zo geweldig is: De HEERE laat Zich vinden. Wat een bemoediging.
En als je God nergens kan vinden, kijk dan naar Jezus. 

Jezus als profeet – midden in de tijd, als God die zich laat vinden. Hij spreekt tot zijn discipelen waar het om gaat. Bij het vervullen van de wet gaat het niet om het alleen maar naleven van de regels, maar het er om of je in liefde kan leven met jezelf, je naast en met God.
Misschien ervaar je wel veel tekorten bij jezelf. Maar in alles wat Jezus te kort komt ervaart Hij Gods zorg. Over tekorten gesproken.
Wanneer Jezus de duizenden mensen ziet voelt hij medelijden en Hij geneest hun zieken. In de originele tekst waarin het NT geschreven is staat het nog wat intensiever beschreven: Zijn maag keert er van om, zo is hij geraakt en Hij is hun therapeut, zo staat in het Grieks, dus niet alleen lichamelijk, maar ook hun geestelijke genezer.
Wanneer Jezus vijfduizend mannen – plus vrouwen en kinderen – eten wil geven, zeggen de discipelen dat ze alleen maar de lunch van een kleine jongen hebben: vijf broodjes en twee vissen.
Jezus ziet al deze mensen! En Hij ziet jou! En Hij ziet ook wat je nodig hebt.
Jezus raakt niet in paniek van het inventarisatierapport. Sterker nog: Jezus wil er niks van weten van dit berekenende gedoe. Tegenover praktische suggestie van de leerlingen plaatst hij een volkomen ander idee. Eerst een visie, dan een beleidsplan, dan de uitvoering. Een visie waarbij het Jezus primair om de mensen te doen is, om goed voor de mensen te zorgen. Gastvrij en Hij zei: “Laat iedereen gaan zitten in het gras.” Dus in die woestenij is wel gras te vinden? Het leven kan zijn als een woestijn, maar overal is wel een oase te vinden.
Ik zie ze al zitten, de mensen uit Maasland, een groepje uit de ene kerk, een groepje uit de andere kerk, een groepje vluchtelingen, gezinnen, alleen-gaanden, een groepje oudere en jonge mensen gezellig bij elkaar, daar in het groene gras.
Nu worden ze stil. Ontzagwekkend stil daar op de berghelling. Er gaat iets gebeuren. Alle ogen zijn op Jezus gericht. En dan, vlak voor het Pesachfeest geeft Jezus het teken van het brood. Jezus neemt het brood, spreekt de zegen uit, breekt het brood en vermenigvuldigt het.
Hij geeft hen ook vis, zoveel ze willen.  
En nu wordt onze nieuwsgierigheid flink op de proef gesteld. Want we willen weten hoe Jezus dit deed, toch? Maar onze nieuwsgierigheid blijft hongerig terwijl de massa wordt gevoed. Diaconaat door middel van samen werken. Jezus werkt samen met Zijn leerlingen om de broden en vissen uit te delen. Hij gaf duizenden mannen, vrouwen en kinderen te eten en toen iedereen verzadigd was, bleven er twaalf manden vol voedsel over.  

Zo kan je besluiten dat als Hij dit kan doen, dan kan Hij zeker iets doen met jouw kleine broodje.. Dus wanneer jij er van wakker ligt dat je maar vijf kleine broodjes en twee visjes hebt, vertrouw ze dan aan hem toe. Vertel het hem… Weet dan dat Jezus ze toereikend zal maken door dat te nemen, te zegenen, te breken en te delen. In die volgorde: het gebroken leven onder zijn zegen.
Afgelopen week merkte ik dat iemand van het weinige dat hij had dit deelde met een ander. Eén van zijn kleine broodjes was gezegend en zij was gevoed. 
En iemand heeft voor de ander gebeden en God heeft gehoord. Daar, in die relatie al tussen twee mensen in is Hij aanwezig als de onvermoede derde. Zijn aanwezigheid – Goed genoeg. Dergelijke dingen gebeuren wanneer we onze vijf broodjes uitdelen. Ongetwijfeld kan ieder van jullie hier een eigen ervaring invullen. Als je het aandurft om te zien wat je wel hebt, hoe weinig ook, kan de Heer daar zeker iets mee doen. Omdat het er niet om gaat wat er gebeurde met de broden maar om wat er gebeurde met de mensen nadat het brood was gezegend. 

Waar sta ik? In de relatie met God (verticaal) en met mensen (horizontaal). Jezus op het kruispunt van je wegen.
En probeer dat lijntje met God vast te houden. Leer te bidden, te praten met God. Niet alleen op zondag in de kerk, maar op allerlei momenten in je dagelijks leven – omdat je leven doorgaat- wat er ook gebeurd is. Hij staat naast jou in de modder van het bestaan en laat je weer verdergaan. Misschien gewoon met behulp van de ander die onverwacht de hand uitsteekt. Blijf vurig enthousiast naar die hoopvolle toekomst en bemoedig elkaar. 

Wat geloof ik? Toekomst vol van hoop. Samen met elkaar bouwen aan shalom. Ik geloof dat vrede niet los verkrijgbaar is van de Persoon die vrede is. Wie op zichzelf gericht leven probeert te behouden zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van Jezus, zal het behouden.
Samen gemeente zijn. Woensdag de 13e gemeenteberaad: toekomst van de kerk, Visie,   beleidsplan, gemeente in uitvoering. Iedereen is uitgenodigd dus 1000 stoelen erbij. 

Wat kan ik doen? Hier en nu. 

En ik, ik vertrouw erop: God weet, het komt goed.
Want de liefde van de Vader gaat boven ons verstand.
Alles heeft Hij gegeven, zijn leven – tekorten zijn tegoeden geworden.
De toekomst lijkt onzeker en morgen nog ver weg.
Maar het is vast en zeker God heeft het zelf gezegd;
De vrede van God is met jou, Zijn liefde overwint.
Ons wacht een eeuwig leven. Hij geeft een nieuw begin
in de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest. Amen.