Wat kan een mens toch gauw tevreden zijn.
Een stukje bergrede op het platte land.

In de tijd van hard werken, nooit genoeg en nooit tevreden is het toch zo eenvoudig om je materialistische nooit bevredigende behoeftes even te vergeten. Laat af en toe de dagelijkse bezigheden even voor wat ze zijn en sta (al is ’t maar voor een uurtje) even stil bij al het mooie wat groeit en bloeit in de natuur. Het is vaak dichterbij dan je denkt. Laat even je mobiel voor wat het is (behalve dan om een fotootje te maken…)
Wanneer je de gedachtes van wat je eigenlijk nog zou moeten doen even kan stop zetten hoor je misschien wel die specht en zie je misschien wel die toch zo bijzondere eend. Het zijn de kleine momenten die soms meer voldoening en energie geven, dan al die dingen waarmee we proberen de ander te overtreffen. Doe eens gek en probeer het eens. Wie weet sta je wel ineens oog in oog met een Schotse Hooglander. Eenmaal thuis heb je een frisse kijk op je werk.
Benodigdheden:
Zon
Oude wandelschoenen
Een stukje natuur