Pasen
Dit weekend is het Pasen. Pasen zou je het feest van de hoop kunnen noemen. Dat wat de leerlingen
op Goede Vrijdag hadden zien gebeuren en een einde had moeten betekenen aan al hun
verwachtingen, bleek geen eindpunt. In de verhalen van Pasen komen we mensen tegen die
worstelen om deze wending tot zich te laten doordringen. De vrouwen bij het graf, Maria van
Arimatea in het bijzonder, en ook Petrus zoeken krampachtig naar verklaringen binnen hun eigen
leefwereld. Hoe kan wat zij zien?
Iedereen heeft bepaalde verwachtingen van dingen die gaan komen. De verwarring van de leerlingen
is deels terug te voeren dat het zo anders is dan zij zich van te voren hadden kunnen voorstellen. Het
koningschap van Jezus kreeg een hele andere dimensie dan gedacht. Hoe herken je dat dan? Het
duurde best enige tijd voordat de leerlingen open stonden voor die herkenning. Het verhaal van
Tomas is in dit verband een mooi voorbeeld van een zoektocht een nieuwe werkelijkheid in je leven
toe te laten.
Jezus is opgestaan uit de dood. Voor hoorders toen en nu is dat onvoorstelbaar. Wie zich op dit
onvoorstelbare richt, loopt het gevaar te blijven hangen in het onmogelijke. Met Pasen is de focus
dat het verhaal van God doorgaat. Als we precies willen weten hoe, stuiten we op een grens van ons
menselijk denken. Juist daarom is herkenning een uitdaging. Zien wij welke hoop ons leven kan
vervullen? Pasen leert ons meer te zien dan wij kunnen zien.
Wim de Ruyter